De Raad van Europa “adopteerde” vervolgens als het ware het idee van de partnergemeenten en maakte er werk van om nadere kennismaking tussen de bewoners van de diverse landen in Europa te bevorderen.
Doel?
De wens dat wij op den duur allemaal inwoners van
één groot Europees “Huis” zullen worden.
Een doel, dat het
vernietigende en vernederende
van een oorlog
voor de toekomst zou moeten voorkomen.
De gemeente heeft indertijd besloten om de Twinninggedachte uit te voeren op het niveau van de burgers van de gemeente, waarbij de gemeente facilitair wilde zijn.
In 2024, respectievelijk 45 en 30 jaar later, kunnen wij terugkijken op langdurige vriendschappen tussen de inwoners van de zustergemeenten Chalfont Saint Giles en Trzcińsko Zdrój. Maar ook vooruitkijken is op zijn plaats.
(Maart 1991, de gemeente Graft-De Rijp krijgt het Europees diploma toegekend)
De vraag OF Twinning nog wel zinvol is, kan naar onze mening met een simpel maar duidelijk “JA” beantwoord worden.
Want, ook in ons land van tolerantie, blijken “extremere” geluiden weer veel meer gehoor te krijgen als het in ons land wat “minder” gaat. Het wijzen naar die ”buiten(l)-ANDER”, is nu eenmaal veel eenvoudiger dan eens een kritische blik in de eigen spiegel te werpen. Vaak worden dan de culturele en religieuze verschillen, die wij soms niet (willen) begrijpen, als een dankbaar handvat gebruikt om te onderbouwen dat die ander tocht niet goed genoeg voor ons is.
Maar ook buiten ons eigen land, binnen Europa, in het Midden Oosten, staat de wereld in brand en lijden honderdduizenden mensen. Een lijden veroorzaakt door de honger naar macht en respectloosheid naar een ieder die deze honger niet wil bevestigen en bereid is deze, in totale opoffering, te stillen.